In de eerste eeuw vóór Christus, vond men te Pompeï, te midden van een prachtige en weelderige natuur, alles wat de Romeinen aan schoonheid en kunst hadden geschapen. De rijken woonden in prachtige paleizen en ze hadden wondermooie tuinen. Voor hen was het leven een sprookje. Het klimaat was er heel het jaaar door mild en de verfijning van de Romeinse levenskunst bereikte hier zijn toppunt. Tegen de berghellingen hadden beroemde personages hun woning gebouwd. Zij spreidden een grote weelde ten toon. Beneden in de stad kon men mensen van alle rassen aantreffen. De handel bloeide er. De kruin van de Vesuvius domineerde dit prachtig geheel. Niemand luisterde nog naar zijn stem, die soms dreigend was. Op een nacht sloop er door de tuinen van een rijk man een onheilspellende schaduw