Koen Geens is een rustige, redelijk onopvallende Vlaamse politicus voor de christelijke CD&V en momenteel (demissionair) federaal minister van Justitie. In verschillende stappen beschouwt hij het steeds sneller veranderende leven. Hij schrijft tussen 'angst en vertrouwen', waarbij hij dat laatste wil laten overheersen. Hij beschouwt verleden, heden en vooral de toekomst op alle terreinen van het leven. Hij doet dat op een bescheiden, sympathieke wijze. Centraal staan de democratie en de eigen verantwoordelijkheid van de mens, met het voor hem daarbij horende wereldburgerschap. Hij vertaalt de christelijke boodschap in drie zaken: personalisme (de stroming die tussen individualisme en collectivisme staat en vindt dat de regering er is om de voorwaarde te scheppen voor ieder persoon om zich optimaal te kunnen ontplooien), solidariteit en vooruitgang. Ook schuwt hij de nuance over geloof, dood en liefde niet. Geens geeft geen hemelbestormende beschouwingen, is geen vernieuwende denker – maar hij zet iets op schrift waar wellicht veel mensen naar op zoek zijn: een bescheiden zingeving.

J. van Bree